Hello world!
Welcome to WordPress. This is your first post. Edit or delete it, then start writing!
Eski zamanda küçük bir tay vardı. O ve annesi güzel bir çiftlikte sakin
huzurlu bir hayat sürüyorlardı; kâh birbirleriyle yarışıyorlar, kah otlanıyor
lardı. Ne annesi ondan ne de o annesinden ayrılıyordu. Karanlık bastırınca,
her biri ahıra gider, güven ve huzur içinde uyurlardı.
Fakat tay çiftlikten gitmeye karar verdi ve bu fikrinde ısrar etti. Annesiyle
edalaştı. Ancak annesi onu tek başına gitmeye bırakmadı. iki gözü iki çeşme
onunla birlikte o da gitti.
Allah'ın geniş topraklarında yürümeye başladılar. Hangi araziye uğradı-
larsa, başka hayvanların orada yaşadığını ve onların oradakalmalarına izin
vermediğini gördüler.
Gece oldu. Sığınacakları bir yer bulamadılar. Sabaha kadar geceyi dışarıda
(açıkta) aç ve endişeli geçirdiler.
Bu acı tecrübeden sonra küçük tay,çiftliğine geri dönmeye karar verdi. Çün-
kü orası atalarının ve dedelerinin toprağıdır. Orada bol yiyecek ve tam güven-
lik vardır. Buna göre "Kim kendi toprağını terk ederse, gittiği yerde, yabancı
olarak yaşar".
كَانَ فِي قَدِيمِ الزَّمَانِ مُهْرُ صَغِيرُ. كَـانَ هُوَ وَأُمُّهُ يَعِيشَانِ فِي مَزْرَعَــةٍ جَمِيلَةٍ حَيَـاةً هَادِئَــةً ؛
يَتَسَابَقَانِ تَارَةً وَيَرْعَيَانِ تَارَةً أُخْرَى . لَا أُمُّهُ تُفَارِقُهُ وَلَا هُوَ يُفَارِقُ أُمَّهُ. وَعِنْدَمَا يَحُلُّ الظَّلَامُ
يَذْهَبُ كُلُّ مِنْهُمَا إِلَى الْحَظِيرَةِ فَيَنَامَانِ فِي أَمَانٍ وَسَلَامِ
لَكِنَّ الْمُهْرَ قَرَّرَ الرَّحِيلَ مِنَ الْمَزْرَعَةِ وَصَمَّمَ عَلَى رَأْيِهِ هَذَا فَوَدَّعَ أُمَّهُ . غَيْرَ أَنَّ أُمَّهُ لَمْ تَتْرُكْهُ
يَرْحَلُ وَحْدَهُ بَلْ ذَهَبَتْ هي مَعَهُ أَيْضًا وَعَيْنَاهَا تَفِيضَانِ بِالدُّمُوعِ .
فَأَخَذَا يَسِيرَانِ فِي أَرَاضِي اللَّهِ الْوَاسِعَةِ . كُلَّمَا مَرَّا عَلَى أَرْضٍ وَجَدَا غَيْرَهُمَا مِنَ الْحَيَوَانَاتِ
يُقِيمُ فِيهَا وَلَا يَسْمَحُ لَهُمَا بَالْبَقَاءِ هُنَاكَ ...
أَقْبَـــلَ اللَّيْــلُ وَلَــمْ يَجِدًا مَكَانــاً يَأْوِيَــانِ فِيهِ فَبَاتًــا فِي الْعَــرَاءِ حَتَّى الصَّبَــاحِ جَائِعَيْــنِ قَلِقَيْــنِ.
وَبَعْدَ هَذِهِ التَّجْرُبَةِ الْمَرِيرَةِ قَرَّرَ الْمُهْرُ الصَّغِيرُ أَنْ يَعُودَ إِلَى مَزْرَعَتِهِ لِأَنَّهَا أَرْضُ آبَائِهِ وَأَجْدَادِهِ،
وَفِيهَا الْأَكْلُ الْكَثِيرُ وَالْأَمْنُ الْوَفِيرُ فَمَنْ تَرَكَ أَرْضَهُ عَاشَ غَرِيبًا.
itemtype='https://schema.org/Blog' itemscope='itemscope' class="rtl archive category category-uncategorized category-1 wp-custom-logo ast-desktop ast-separate-container ast-two-container ast-no-sidebar astra-4.8.5 ast-inherit-site-logo-transparent ast-hfb-header">
تخطي إلى المحتوى